танцо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто танцуе, умее танцаваць.

Хлопец гэты і т., і спявак.

|| ж. танцо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танцо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. танцо́р танцо́ры
Р. танцо́ра танцо́раў
Д. танцо́ру танцо́рам
В. танцо́ра танцо́раў
Т. танцо́рам танцо́рамі
М. танцо́ру танцо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

танцо́р танцо́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцо́р м. танцо́р; (в народных танцах — ещё) плясу́н;

кана́тны т. — кана́тный плясу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцо́р, ‑а, м.

1. Той, хто танцуе, умее танцаваць. Алесь Сянкевіч — першы кавалер і танцор на вёсцы. С. Александровіч. На вёсцы .. [Міхася] любілі: і танцор, і спявак. Брыль.

2. Уст. Артыст балета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антраша́, нескл., н.

Балетнае па, лёгкі скачок уверх, у час якога танцор ударае некалькі разоў нагой аб нагу.

◊

Выкідваць антраша — рабіць мудрагелістыя рухі нагамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танцо́ўшчык, ‑а, м.

Тое, што і танцор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плясу́н разг. танцо́р, -ра м.;

кана́тный плясу́н уст. канатахо́дзец;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да танцор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуля́ка м. и ж., разг.

1. гуля́ка; кути́ла м.;

2. прост. ло́вкий танцо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)