танцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. танцава́нне
Р. танцава́ння
Д. танцава́нню
В. танцава́нне
Т. танцава́ннем
М. танцава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

танцава́нне ср. танцева́ние; пляса́ние уст.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. танцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцева́ние уст., спец. танцава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пляса́ние уст. скака́нне, -ння ср.; танцава́нне, -ння ср., та́ньчанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)