та́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
та́нны |
та́нная |
та́ннае |
та́нныя |
| Р. |
та́ннага |
та́ннай
та́ннае |
та́ннага |
та́нных |
| Д. |
та́ннаму |
та́ннай |
та́ннаму |
та́нным |
| В. |
та́нны (неадуш.)
та́ннага (адуш.) |
та́нную |
та́ннае |
та́нныя (неадуш.)
та́нных (адуш.) |
| Т. |
та́нным |
та́ннай
та́ннаю |
та́нным |
та́ннымі |
| М. |
та́нным |
та́ннай |
та́нным |
та́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
та́нны, -ая, -ае.
1. Які мала каштуе, недарагі.
Танная тканіна.
2. перан. Які не мае каштоўнасці, пусты.
Танная слава.
|| наз. та́ннасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
та́нны прям., перен. дешёвый;
та́нныя ткані́ны — дешёвые тка́ни;
та́нная сла́ва — дешёвая сла́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
та́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які каштуе мала, недарагі; проціл. дарагі. Танны матэрыял. □ Падарунак быў танны, але на другі ў .. [Алеся] не хапіла б і грошай. Броўка.
2. перан. Які не мае каштоўнасці, пусты. Танная слава. □ [Чорны:] — Калі ёсць праўда, дык будзе і цікавасць. Сапраўдная, а не тая, якую робяць літаратурныя цыркачы, з іх таннымі цыркавымі штучкамі. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Та́нны ’дзяшовы, недарагі’, ’малакаштоўны, пусты’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Ласт., Некр. і Байк., Касп., Сл. ПЗБ; зах.-бел., ЛА, 3), та́нна ’дзёшава’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Касп.), та́нно ’тс’ (Федар. 4, Сл. ПЗБ), та́на ’тс’ (Сл. ПЗБ), та́нні ’дзяшовы’ (Сл. ПЗБ), та́ны ’тс’ (Сл. ПЗБ), та́нный ’тс’ (Бяльк.), сюды ж танне́й ’дзешавей’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), тане́й ’тс’ (Некр. і Байк., Сл. ПЗБ), та́нняй ’тс’ (паст., вільн., Сл. ПЗБ), тане́йшы, та́ньшы ’тс’ (Байк. і Некр.), ст.-бел. таний (1637 г.), тане (1616 г.), таней, танший (КГС). Геаграфія і гісторыя ўжывання слова сведчаць пра запазычанне з польск. tani, дыял. tanny ’тс’, якое разглядаецца як граматычны гіперызм, што ўзыходзіць да прасл. *tunjь ’танны’, гл. Фасмер, 4, 19; спецыяльна: Борысь, Etymologie, 471–474; Шустар-Шэўц, Зб. Бернштэйну, 474–480; Этимология–1967, 74 (збліжае польск. tani з *tъnъk ’тонкі’). Параўн. тунны, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
танны, недарагі, даступны; капеечны, грашовы, сходны (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
дешёвый прям., перен. та́нны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзяшо́вы разг., см. та́нны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
алкаго́ль, -ю, м.
1. Аднаатамны спірт (спец.).
2. Арганічныя злучэнні, у склад малекул якіх уваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду; спіртныя напіткі.
Танны а.
|| прым. алкаго́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
недарагі́, ‑ая, ‑ое.
Параўнальна танны, памяркоўны (па цане). Недарагая мэбля. □ Над сталом — вісячая недарагая лямпа. Купала. // Такі, дзе танна каштуе што‑н. Недарагая сталовая.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)