танкано́гі, -ая, -ае.

3 тонкімі нагамі.

Т. бусел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

танкано́гі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. танкано́гі танкано́гая танкано́гае танкано́гія
Р. танкано́гага танкано́гай
танкано́гае		 танкано́гага танкано́гіх
Д. танкано́гаму танкано́гай танкано́гаму танкано́гім
В. танкано́гі (неадуш.)
танкано́гага (адуш.)		 танкано́гую танкано́гае танкано́гія (неадуш.)
танкано́гіх (адуш.)
Т. танкано́гім танкано́гай
танкано́гаю		 танкано́гім танкано́гімі
М. танкано́гім танкано́гай танкано́гім танкано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

танкано́гі тонконо́гий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танкано́гі, ‑ая, ‑ае.

З тонкімі нагамі або ножкай (ножкамі). Танканогі бусел. □ [Сабіна:] — Але быў у бацькі конь — стройны, танканогі, увесь у яблыкі, Стрыгун. Ракітны. Дзынкалі пчолы, прысядаючы і выгінаючыся на буйных кветках канюшыны, хаваючыся ў венчыках танканогіх званочкаў. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танкано́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. танкано́г танкано́гі
Р. танкано́гу танкано́гаў
Д. танкано́гу танкано́гам
В. танкано́г танкано́гі
Т. танкано́гам танкано́гамі
М. танкано́гу танкано́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тонконо́гий танкано́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танка...¹ (гл. тонка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «тонка...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: танкадзюбы, танкалісты, танканогі, танкаплёначны, танкарунны, танкаскуры, танкаслойны, танкастволы, танкасценны, танкашыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсве́чнік, ‑а, м.

Падстаўка для свечкі ці свечак. Пасярэдзіне [століка] гарэла свечка, празрысты стэарын сцякаў на медны танканогі падсвечнік. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Танка́ль ’танканогі высокі чалавек’ (стаўб., Нар. сл.). Гл. танклявы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

танка... ​1

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «танк ​1», напрыклад: танкаваджэнне, танкабудаванне.

танка... ​2 (гл. тонка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «тонка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: танкагубы, танканогі, танкаскуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)