танзані́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
танзані́ец |
танзані́йцы |
| Р. |
танзані́йца |
танзані́йцаў |
| Д. |
танзані́йцу |
танзані́йцам |
| В. |
танзані́йца |
танзані́йцаў |
| Т. |
танзані́йцам |
танзані́йцамі |
| М. |
танзані́йцу |
танзані́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
танзані́ец,
гл. танзанійцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танзани́ец танзані́ец, -ні́йца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
танзані́йцы, ‑аў; адз. танзаніец, ‑нійца, м.; танзанійка, ‑і, ДМ ‑нійцы; мн. танзанійкі, ‑ніек; ж.
Народ Танзаніі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)