Струнны шчыпковы музычны інструмент грушападобнай формы ў народаў Азіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Струнны шчыпковы музычны інструмент грушападобнай формы ў народаў Азіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| танбу́ры | ||
| танбу́ра | танбу́раў | |
| танбу́ру | танбу́рам | |
| танбу́ры | ||
| танбу́рам | танбу́рамі | |
| танбу́ры | танбу́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трохструнны шчыпковы музычны інструмент грушавіднай формы, пашыраны ў СССР ва Узбекістане, Таджыкістане і суседніх з імі краінах.
[Перс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тамбу́р, -а,
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
та́мбур I
та́мбур II, -ру
тамбу́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
та́мбур 1, ‑а,
1. Частка памяшкання (паміж знадворнымі і ўнутранымі дзвярамі), якая засцерагае ад пападання ў памяшканне халоднага паветра.
2. Закрытая пляцоўка пасажырскага чыгуначнага вагона.
3.
[Фр. tambour.]
та́мбур 2, ‑у,
Род вязання або вышывання вочка ў вочка.
[Фр. tambour]
тамбу́р 1, ‑а,
[Фр. tambour з араб.]
тамбу́р 2, ‑а,
Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)