тамлі́вы, -ая, -ае.

Такі, які стамляе, знясільвае, зморвае.

Тамлівая дарога.

|| наз. тамлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тамлі́вы тамлі́вая тамлі́вае тамлі́выя
Р. тамлі́вага тамлі́вай
тамлі́вае		 тамлі́вага тамлі́вых
Д. тамлі́ваму тамлі́вай тамлі́ваму тамлі́вым
В. тамлі́вы (неадуш.)
тамлі́вага (адуш.)		 тамлі́вую тамлі́вае тамлі́выя (неадуш.)
тамлі́вых (адуш.)
Т. тамлі́вым тамлі́вай
тамлі́ваю		 тамлі́вым тамлі́вымі
М. тамлі́вым тамлі́вай тамлі́вым тамлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тамлі́вы томи́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які выклікае тамленне, прымушае таміцца (у 2 знач.). Тамлівы дзень. Тамлівае маўчанне. □ Луг, на якім два дні таму назад панавала тамлівая цішыня, расквітнеў зараз стракатымі плаццямі жанчын, напоўніўся тарахценнем касілак, рытмічным шчоўканнем конных грабляў. Стаховіч. Марудна, да болю напружана праходзяць хвіліны, доўгія, тамлівыя. Колас. Міканор .. прыглядаўся да падрослых куранёўскіх дзяўчат — прыглядаўся з цікавасцю, з тамлівым прадчуваннем нязнанага шчасця. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)