тамага́ўк, -а, мн. -і, -аў, м.

Ударная кідальная зброя паўночнаамерыканскіх індзейцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамага́ўк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тамага́ўк тамага́ўкі
Р. тамага́ўка тамага́ўкаў
Д. тамага́ўку тамага́ўкам
В. тамага́ўк тамага́ўкі
Т. тамага́ўкам тамага́ўкамі
М. тамага́ўку тамага́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тамага́ўк м. томага́вк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамага́ўк, ‑а, м.

Ударная кідальная зброя паўночнаамерыканскіх індзейцаў у выглядзе сякеркі або дубінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

томага́вк тамага́ўк, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штовячэ́рні, ‑яя, ‑яе.

Які адбываецца, бывае, праводзіцца і пад. кожны вечар. Штовячэрняя газета. □ Вечарэла, недзе ў лесе ляскаў «тамагаўк» Міхася Лынькова, які сек галлё на штовячэрні касцёр для бяседы. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)