та́лькавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
та́лькавы |
та́лькавая |
та́лькавае |
та́лькавыя |
| Р. |
та́лькавага |
та́лькавай та́лькавае |
та́лькавага |
та́лькавых |
| Д. |
та́лькаваму |
та́лькавай |
та́лькаваму |
та́лькавым |
| В. |
та́лькавы (неадуш.) та́лькавага (адуш.) |
та́лькавую |
та́лькавае |
та́лькавыя (неадуш.) та́лькавых (адуш.) |
| Т. |
та́лькавым |
та́лькавай та́лькаваю |
та́лькавым |
та́лькавымі |
| М. |
та́лькавым |
та́лькавай |
та́лькавым |
та́лькавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
та́лькавы мин. та́льковый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
та́лькавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тальку; які з’яўляецца талькам. Талькавая парода.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тальк, -у, м.
Слаісты мяккі мінерал звычайна белага колеру, які выкарыстоўваецца ў выглядзе парашку ў тэхніцы і медыцыне.
Прысыпаць талькам.
|| прым. та́лькавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
та́льковый мин. та́лькавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)