тало́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тало́чны |
тало́чная |
тало́чнае |
тало́чныя |
| Р. |
тало́чнага |
тало́чнай
тало́чнае |
тало́чнага |
тало́чных |
| Д. |
тало́чнаму |
тало́чнай |
тало́чнаму |
тало́чным |
| В. |
тало́чны (неадуш.)
тало́чнага (адуш.) |
тало́чную |
тало́чнае |
тало́чныя (неадуш.)
тало́чных (адуш.) |
| Т. |
тало́чным |
тало́чнай
тало́чнаю |
тало́чным |
тало́чнымі |
| М. |
тало́чным |
тало́чнай |
тало́чным |
тало́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тало́чны, ‑ая, ‑ае.
Які звязаны з талакой, адбываецца ў час талакі. Талочныя песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Со́вы фалькл. ‘шэры, сівы?’: “Бадай, зязюлька, бадай, совая, цэлы век кукавала” (Восеньскія і талочныя песні, 1981, 215). Няясна (памылка ў запісе — сівая?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)