тале́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тале́рачны тале́рачная тале́рачнае тале́рачныя
Р. тале́рачнага тале́рачнай
тале́рачнае		 тале́рачнага тале́рачных
Д. тале́рачнаму тале́рачнай тале́рачнаму тале́рачным
В. тале́рачны (неадуш.)
тале́рачнага (адуш.)		 тале́рачную тале́рачнае тале́рачныя (неадуш.)
тале́рачных (адуш.)
Т. тале́рачным тале́рачнай
тале́рачнаю		 тале́рачным тале́рачнымі
М. тале́рачным тале́рачнай тале́рачным тале́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тале́рачны таре́лочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тале́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да талеркі, прызначаны для талерак. Талерачная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таре́лочный тале́рачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тале́ркавы, см. тале́рачны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тале́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і талерачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)