талера́нтны, -ая, -ае.

Цярпімы.

|| наз. талера́нтнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

талера́нтны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. талера́нтны талера́нтная талера́нтнае талера́нтныя
Р. талера́нтнага талера́нтнай
талера́нтнае		 талера́нтнага талера́нтных
Д. талера́нтнаму талера́нтнай талера́нтнаму талера́нтным
В. талера́нтны (неадуш.)
талера́нтнага (адуш.)		 талера́нтную талера́нтнае талера́нтныя (неадуш.)
талера́нтных (адуш.)
Т. талера́нтным талера́нтнай
талера́нтнаю		 талера́нтным талера́нтнымі
М. талера́нтным талера́нтнай талера́нтным талера́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

талера́нтны толера́нтный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талера́нтны, ‑ая, ‑ае.

Цярпімы.

[Фр. tolérant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Талера́нтны ’цярпімы’ (ТСБМ); сюды ж толера́нтнасьць ’верацярпімасць’ (Ласт.). Т. зв. еўрапеізм, шляхі пранікнення няясныя, магчыма, ад польск. tolerant ’памяркоўны чалавек’ (Варш. сл.). З заходнееўрапейскіх моў, дзе ням., англ. tolerant, франц. tolérant ’талерантны’ ад лац. tolerans, ‑ntis ’які церпіць’ (ЕСУМ, 5, 593; Голуб-Ліер, 484).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

толера́нтный талера́нтны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)