Таланы́ ’плямы’ (Чэрн.), талані́сты ’плямісты’ (Чэрн., Сл. рэг. лекс.). Няясна; магчыма, да талы (гл.), г. зн. ’з праталкам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тала́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тала́н тала́ны
Р. тала́ну тала́наў
Д. тала́ну тала́нам
В. тала́н тала́ны
Т. тала́нам тала́намі
М. тала́не тала́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)