такы́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
такы́рны |
такы́рная |
такы́рнае |
такы́рныя |
| Р. |
такы́рнага |
такы́рнай такы́рнае |
такы́рнага |
такы́рных |
| Д. |
такы́рнаму |
такы́рнай |
такы́рнаму |
такы́рным |
| В. |
такы́рны (неадуш.) такы́рнага (адуш.) |
такы́рную |
такы́рнае |
такы́рныя (неадуш.) такы́рных (адуш.) |
| Т. |
такы́рным |
такы́рнай такы́рнаю |
такы́рным |
такы́рнымі |
| М. |
такы́рным |
такы́рнай |
такы́рным |
такы́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
такы́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да такыру, з’яўляецца такырам. Такырныя землі. Такырная раўніна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)