тайго́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тайго́вы тайго́вая тайго́вае тайго́выя
Р. тайго́вага тайго́вай
тайго́вае		 тайго́вага тайго́вых
Д. тайго́ваму тайго́вай тайго́ваму тайго́вым
В. тайго́вы (неадуш.)
тайго́вага (адуш.)		 тайго́вую тайго́вае тайго́выя (неадуш.)
тайго́вых (адуш.)
Т. тайго́вым тайго́вай
тайго́ваю		 тайго́вым тайго́вымі
М. тайго́вым тайго́вай тайго́вым тайго́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тайго́вы, см. тае́жны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тайго́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і таежны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тайга́, -і́, ДМ тайзе́, ж.

Хваёвыя лясы на поўначы Еўропы, Азіі і Амерыкі.

Сібірская т.

|| прым. тае́жны, -ая, -ае і тайго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тайго́вый тайго́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таёжный тае́жны, тайго́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)