назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| та́і | ||
| та́я | та́яў | |
| та́ю | та́ям | |
| та́я | та́яў | |
| та́ем | та́ямі | |
| та́ю | та́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| та́і | ||
| та́я | та́яў | |
| та́ю | та́ям | |
| та́я | та́яў | |
| та́ем | та́ямі | |
| та́ю | та́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
муа́й-
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
| муа́й- |
|
| муа́й- |
|
| муа́й- |
|
| муа́й- |
|
| муа́й- |
|
| муа́й- |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упря́мица упа́ртая, -
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вожа́тая
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
горба́тая
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́стаяць, -таю, -таіш, -таіць; -
1. што. Прастаяць доўга або з цяжкасцю.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лапа́та
◊ грэ́бці гро́шы ~
хоць ~
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
та́яць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| та́ю | та́ем | |
| та́еш | та́еце | |
| та́е | та́юць | |
| Прошлы час | ||
| та́яў | та́ялі | |
| та́яла | ||
| та́яла | ||
| Загадны лад | ||
| та́йце | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| та́ячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)