таджы́кі, -аў, адз. таджы́к, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Таджыкістан.

|| ж. таджы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. таджы́кскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таджы́кі, ‑аў; адз. таджык, ‑а, м.; таджычка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. таджычкі, ‑чак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Таджыкскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таджы́к,

гл. таджыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таджы́чка,

гл. таджыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таджы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таджы́к таджы́кі
Р. таджы́ка таджы́каў
Д. таджы́ку таджы́кам
В. таджы́ка таджы́каў
Т. таджы́кам таджы́камі
М. таджы́ку таджы́ках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)