тага́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тага́л |
тага́лы |
| Р. |
тага́ла |
тага́лаў |
| Д. |
тага́лу |
тага́лам |
| В. |
тага́ла |
тага́лаў |
| Т. |
тага́лам |
тага́ламі |
| М. |
тага́ле |
тага́лах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тага́лы, ‑аў; адз. тагал, ‑а, м.; тагалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. тагалкі, ‑лак; ж.
Народ, які насяляе Філіпіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)