та́бельшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. та́бельшчыца та́бельшчыцы
Р. та́бельшчыцы та́бельшчыц
Д. та́бельшчыцы та́бельшчыцам
В. та́бельшчыцу та́бельшчыц
Т. та́бельшчыцай
та́бельшчыцаю		 та́бельшчыцамі
М. та́бельшчыцы та́бельшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

та́бельшчыца ж. та́бельщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́бельшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да табельшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́бельшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік прадпрыемства, установы, які вядзе ўлік па табелі (у 3 знач.).

|| ж. та́бельшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́бельщица та́бельшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)