Сі́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сі́ўцы
Р. Сі́ўцаў
Д. Сі́ўцам
В. Сі́ўцы
Т. Сі́ўцамі
М. Сі́ўцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сі́ўка сі́ўкі
Р. сі́ўкі сі́вак
Д. сі́ўцы сі́ўкам
В. сі́ўку сі́вак
Т. сі́ўкай
сі́ўкаю		 сі́ўкамі
М. сі́ўцы сі́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́ўка-варо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сі́ўка-варо́нка сі́ўкі-варо́нкі
Р. сі́ўкі-варо́нкі сі́вак-варо́нак
Д. сі́ўцы-варо́нцы сі́ўкам-варо́нкам
В. сі́ўку-варо́нку сі́вак-варо́нак
Т. сі́ўкай-варо́нкай
сі́ўкаю-варо́нкаю		 сі́ўкамі-варо́нкамі
М. сі́ўцы-варо́нцы сі́ўках-варо́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́ўка-варо́нка, сі́ўкі-варо́нкі, ДМ сі́ўцы-варо́нцы, мн. сі́ўкі-варо́нкі, сі́вак-варо́нак, ж.

Тое, што і сіваваронка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіве́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіве́ц
Р. сіўцу́
Д. сіўцу́
В. сіве́ц
Т. сіўцо́м
М. сіўцы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́ўка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ сі́ўцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, сі́вак (разм.).

Конь сівой масці.

Ну, варушыся, с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́ўка-варо́нка, ‑і, ДМ сіўцы-варонцы; Р мн. сівак-варонак; ж.

Тое, што і сіваваронка; сіваграк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэсі́ўка, ‑і, ДМ ‑сіўцы; Р мн. ‑сівак; ж.

Разм. Прагрэсіўная аплата за выкананне здзельнай работы звыш нормы. [Рабочы:] — Вось чаго я не магу зразумець? У яго пяты разрад, у Косці — другі, а прагрэсіўку дзеляць. Дзівак! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́ўка, ‑і, ДМ сіўку, Т сіўкам, м.; ДМ сіўцы, Т сіўкай (‑аю), ж.; Р мн. сівак.

Разм. Конь сівой масці. А як звялі гэтых гнедак ды сівак у адну канюшню — стала многа аднолькавых. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фамі́лія, ‑і, ж.

1. Род, шэраг пакаленняў, якія маюць аднаго продка. Старасвецкі панскі палац, старое гняздо радавітай польскай фаміліі, утуліўшы ў полаг цемры сваю вежу, панура вырысоўваецца на фоне цёмнага неба. Колас.

2. Уст. Сям’я, члены сям’і. Жыла пад гэту пару ў Сіўцы адна досыць цікавая фамілія. Зарэцкі. — І вось я пытаюся ў вас, — у голасе [Гелены] была відавочная пагроза, — ці сапраўды вы вырашылі назаўсёды парваць усе сувязі з гэтай фаміліяй. Караткевіч.

3. У Старажытным Рыме — сям’я разам з рабамі і кліентамі (у 1 знач.).

[Лац. familia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)