сістэ́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сістэ́мны сістэ́мная сістэ́мнае сістэ́мныя
Р. сістэ́мнага сістэ́мнай
сістэ́мнае		 сістэ́мнага сістэ́мных
Д. сістэ́мнаму сістэ́мнай сістэ́мнаму сістэ́мным
В. сістэ́мны (неадуш.)
сістэ́мнага (адуш.)		 сістэ́мную сістэ́мнае сістэ́мныя (неадуш.)
сістэ́мных (адуш.)
Т. сістэ́мным сістэ́мнай
сістэ́мнаю		 сістэ́мным сістэ́мнымі
М. сістэ́мным сістэ́мнай сістэ́мным сістэ́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сістэ́мны систе́мный;

с. падыхо́д — систе́мный подхо́д;

~ныя адно́сіны ў мо́ве — систе́мные отноше́ния в языке́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сістэ́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сістэмы, з’яўляецца сістэмай. Сістэмны падыход. Сістэмны характар мовы. □ Марфалагічныя запазычанні менш сістэмныя і сустракаюцца радзей, чым фанетычныя. Гіст. бел. літ. мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэ́ма, -ы, мн. -ы, -тэ́м, ж.

1. Пэўны парадак у правільным размяшчэнні і сувязі частак чаго-н., у дзеяннях.

Прывесці ў сістэму выпісаныя прыклады.

Працаваць па правільнай сістэме.

С. выхавання падрастаючага пакалення.

2. Форма арганізацыі чаго-н.

Дзяржаўная с.

Выбарчая с.

3. Спалучэнне заканамерна звязаных паміж сабой элементаў (прадметаў, з’яў, ведаў і пад.), якія складаюць нешта цэласнае, адзінае.

С. поглядаў вучоных 19 ст. Нервовая с.

Гукавая с. беларускай мовы.

Педагагічная с.

Філасофская с. (вучэнне). С. аўтамабільных дарог.

Меліярацыйная с.

4. Грамадскі лад, фармацыя.

Сацыялістычная с.

Капіталістычная с.

5. Сукупнасць арганізацый, блізкіх па сваіх задачах, або ўстаноў, аб’яднаных у адзінае цэлае.

С. органаў народнай асветы.

6. Прылада, канструкцыя.

Машына новай сістэмы.

7. Тое, што стала звычайным, рэгулярным заняткам (разм.).

Стала сістэмай для вучняў пачынаць рабочы дзень з фізічных практыкаванняў.

|| прым. сістэ́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

систе́мный сістэ́мны;

систе́мный хара́ктер языка́ лингв. сістэ́мны хара́ктар мо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагма́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сістэмны выклад догматаў якой‑н. рэлігіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́рс

‘сістэмны выклад якой-н. навуковай дысцыпліны; падручнік; навучальны год; студэнты пэўнага года навучання і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рс ку́рсы
Р. ку́рса ку́рсаў
Д. ку́рсу ку́рсам
В. ку́рс ку́рсы
Т. ку́рсам ку́рсамі
М. ку́рсе ку́рсах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)