сірта́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. сірта́кі сірта́кі
Р. сірта́кі сірта́кі
Д. сірта́кі сірта́кі
В. сірта́кі сірта́кі
Т. сірта́кі сірта́кі
М. сірта́кі сірта́кі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сірта́кі нескл., м. (танец) сирта́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сірта́кі, нескл., м.

Групавы танец па матывах грэчаскіх народных мелодый, тэмп якога ў часе яго выканання паступова пастараецца.

[Грэч. syrtaki.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сирта́ки (танец) сірта́кі нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)