сіро́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіро́пны сіро́пная сіро́пнае сіро́пныя
Р. сіро́пнага сіро́пнай
сіро́пнае		 сіро́пнага сіро́пных
Д. сіро́пнаму сіро́пнай сіро́пнаму сіро́пным
В. сіро́пны (неадуш.)
сіро́пнага (адуш.)		 сіро́пную сіро́пнае сіро́пныя (неадуш.)
сіро́пных (адуш.)
Т. сіро́пным сіро́пнай
сіро́пнаю		 сіро́пным сіро́пнымі
М. сіро́пным сіро́пнай сіро́пным сіро́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіро́пны сиро́пный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіро́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сіропу. / у перан. ужыв. Іван Васільевіч перачытваў нудны і сіропны нарыс пра калгаснага пастуха. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіро́п, -у, мн. -ы, -аў, м.

Канцэнтраваны раствор цукру ў вадзе або натуральным фруктовым ці ягадным соку.

Малінавы с.

Лекавы с. (змяшчае лекавыя рэчывы і з’яўляецца лекавым прэпаратам).

|| прым. сіро́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіро́павы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сіропны. Сіропавае пітво.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)