сі́плы, -ая, -ае.

Прыглушана-хрыплы, з прысвістваннем і лёгкім сіпеннем.

С. голас.

Сіпла (прысл.) пець.

|| наз. сі́пласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́плы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сі́плы сі́плая сі́плае сі́плыя
Р. сі́плага сі́плай
сі́плае		 сі́плага сі́плых
Д. сі́пламу сі́плай сі́пламу сі́плым
В. сі́плы (неадуш.)
сі́плага (адуш.)		 сі́плую сі́плае сі́плыя (неадуш.)
сі́плых (адуш.)
Т. сі́плым сі́плай
сі́плаю		 сі́плым сі́плымі
М. сі́плым сі́плай сі́плым сі́плых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сі́плы си́плый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сі́плы, ‑ая, ‑ае.

Прыглушана-хрыплы, з лёгкім сіпеннем і прысвістваннем (пра голас, гукі чаго‑н.). Праводзячы нас, Эдуард Людвігавіч сіплым голасам сказаў на развітанне: — Хворы я, стары! Хведаровіч. Канцы яе [вароны] крыл[аў] свіціліся, як канцы сцёртага веніка, і пры ўзмахах іх даносіўся сіплы свіст паветра. Карпюк. Нізкі, сіплы гудок цеплавоза скалануў паветра. Радкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіплы, сіпаты, асіплы, хрыплы, хрыплівы, хрыпаты

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

си́плый сіпа́ты, сі́плы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрыпа́ты, -ая, -ае.

Глухаваты, сіплы, нячысты па тоне; хрыплы (пра гук).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хры́плы, -ая, -ае.

3 нячыстым тонам, сіплы (пра гукі).

Х. голас.

Хрыплыя гукі гармоніка.

|| наз. хры́пласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіплава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху сіплы. Знаёмы сіплаваты голас Адзярыхі пачуўся недзе з боку. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засіпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Пачаць сіпець. // Утварыць сіплы гук; прасіпець. Засіпеў на сцяне і празваніў.. гадзіннік. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)