сіпава́ты, -ая, -ае.

Крыху сіпаты.

С. голас.

|| наз. сіпава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіпава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіпава́ты сіпава́тая сіпава́тае сіпава́тыя
Р. сіпава́тага сіпава́тай
сіпава́тае		 сіпава́тага сіпава́тых
Д. сіпава́таму сіпава́тай сіпава́таму сіпава́тым
В. сіпава́ты (неадуш.)
сіпава́тага (адуш.)		 сіпава́тую сіпава́тае сіпава́тыя (неадуш.)
сіпава́тых (адуш.)
Т. сіпава́тым сіпава́тай
сіпава́таю		 сіпава́тым сіпава́тымі
М. сіпава́тым сіпава́тай сіпава́тым сіпава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіпава́ты сипова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіпава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху сіпаты, сіплы. — Хораша ў нас на Волзе! — вымаўляе падарожны грудным, трохі сіпаватым голасам. Багдановіч. Яшчэ некалькі хвілін і гэтая сіпаватая песня паравоза абарвалася, прыціхла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сипова́тый сіпава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіню́га, ‑і, ДМ ‑нюзе, ж.

Абл. Сіняватыя кругі пад вачыма. Твар у Метлюга быў азызлы, пад вачыма сінюга, голас сіпаваты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)