сіні́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіні́чнік сіні́чнікі
Р. сіні́чніка сіні́чнікаў
Д. сіні́чніку сіні́чнікам
В. сіні́чнік сіні́чнікі
Т. сіні́чнікам сіні́чнікамі
М. сіні́чніку сіні́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіні́чнік м. сини́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сини́чник сіні́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)