сіні́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сі́ніцца сі́няцца
Прошлы час
м. сі́ніўся сі́ніліся
ж. сі́нілася
н. сі́нілася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіні́цца несов., возвр., страд. сини́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіні́цца, сініцца; незак.

1. Фарбавацца ў сіні колер. Мора сініцца сінім алоўкам. Бядуля.

2. Падсіньвацца (пра бялізну).

3. Зал. да сініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сини́ться возвр., страд. сіні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сініцца, ‑сініцца; зак.

Пафарбавацца ў сіні колер; падсініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасіні́цца, ‑сініцца; зак.

Стаць вельмі сінім. Перасініліся настольнікі. Перасініліся ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсіні́цца, ‑сініцца; зак.

Набыць сіняваты колер пасля падсіньвання. Бялізна добра падсінілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засіні́цца, ‑сініцца; зак.

Афарбавацца ў сіні колер, стаць сінім. // Залішне падсініцца. Бялізна засінілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)