сіні́льны, -ая, -ае.

У выразе: сінільная кіслата — ядавітая бясколерная вадкасць з пахам горкага міндалю; цыяністы вадарод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіні́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіні́льны сіні́льная сіні́льнае сіні́льныя
Р. сіні́льнага сіні́льнай
сіні́льнае		 сіні́льнага сіні́льных
Д. сіні́льнаму сіні́льнай сіні́льнаму сіні́льным
В. сіні́льны (неадуш.)
сіні́льнага (адуш.)		 сіні́льную сіні́льнае сіні́льныя (неадуш.)
сіні́льных (адуш.)
Т. сіні́льным сіні́льнай
сіні́льнаю		 сіні́льным сіні́льнымі
М. сіні́льным сіні́льнай сіні́льным сіні́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіні́льны I: ~ная кіслата́ хим. сини́льная кислота́

сіні́льны II (красильный) сини́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіні́льны ​1, ‑ая, ‑ае.

У выразе: сінільная кіслата гл. кіслата.

сіні́льны ​2, ‑ая, ‑ае.

Фарбавальны. У Пермскай губерні рамяство яшчэ вельмі развіта, параўнаўча з цэнтральнай Расіяй: дастаткова спаслацца на такі промысел, як сінільны (або фарбавальны). Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сини́льный​II (красильный) сіні́льны;

сини́льный чан сіні́льны чан.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)