сіню́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіню́шны сіню́шная сіню́шнае сіню́шныя
Р. сіню́шнага сіню́шнай
сіню́шнае		 сіню́шнага сіню́шных
Д. сіню́шнаму сіню́шнай сіню́шнаму сіню́шным
В. сіню́шны (неадуш.)
сіню́шнага (адуш.)		 сіню́шную сіню́шнае сіню́шныя (неадуш.)
сіню́шных (адуш.)
Т. сіню́шным сіню́шнай
сіню́шнаю		 сіню́шным сіню́шнымі
М. сіню́шным сіню́шнай сіню́шным сіню́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіню́шны синю́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіню́шны, ‑ая, ‑ае.

Сіняваты, сіні ў выніку расстройства кровазвароту (пра скуру, губы). Сінюшнае адценне скуры твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіню́шнасць, -і, ж.

Сіняватая афарбоўка скуры пры некаторых захворваннях.

|| прым. сіню́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўтавата-сінюшны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтавата-сінюшны жаўтавата-сінюшная жаўтавата-сінюшнае жаўтавата-сінюшныя
Р. жаўтавата-сінюшнага жаўтавата-сінюшнай
жаўтавата-сінюшнае		 жаўтавата-сінюшнага жаўтавата-сінюшных
Д. жаўтавата-сінюшнаму жаўтавата-сінюшнай жаўтавата-сінюшнаму жаўтавата-сінюшным
В. жаўтавата-сінюшны
жаўтавата-сінюшнага		 жаўтавата-сінюшную жаўтавата-сінюшнае жаўтавата-сінюшныя
Т. жаўтавата-сінюшным жаўтавата-сінюшнай
жаўтавата-сінюшнаю		 жаўтавата-сінюшным жаўтавата-сінюшнымі
М. жаўтавата-сінюшным жаўтавата-сінюшнай жаўтавата-сінюшным жаўтавата-сінюшных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

синю́шный сіню́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)