сіньё́ра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіньё́ра сіньё́ры
Р. сіньё́ры сіньё́р
Д. сіньё́ры сіньё́рам
В. сіньё́ру сіньё́р
Т. сіньё́рай
сіньё́раю		 сіньё́рамі
М. сіньё́ры сіньё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіньёра ж. синьо́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіньёра, ‑ы, ж.

У Італіі — форма ветлівага звароту да жанчыны.

[Іт. signora.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіньёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У Італіі: пан, а таксама форма ветлівага звароту да мужчын, якая звычайна ўжыв. перад імем або прозвішчам.

|| ж. сіньёра, -ы, мн. -ы, сіньёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіньё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіньё́р сіньё́ры
Р. сіньё́ра сіньё́раў
Д. сіньё́ру сіньё́рам
В. сіньё́ра сіньё́раў
Т. сіньё́рам сіньё́рамі
М. сіньё́ру сіньё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

синьо́ра сіньёра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіньёр, ‑а, м.

У Італіі — форма ветлівага звароту да мужчыны; пан (у 5 знач.). Антоніо ішоў на працу ў лялькавую майстэрню сіньёра Пуччыо. Маўр. Мяне і сябра забірае ў лодку шустры, .. пажылы сіньёр у кепцы, па-сваяцку падобны да дзядзькі Тодара, старшага пастуха ў нашым калгасе. Брыль.

[Іт. signor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)