сіно́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне сіналогіі (кітаязнаўства); кітаіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіно́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіно́лаг сіно́лагі
Р. сіно́лага сіно́лагаў
Д. сіно́лагу сіно́лагам
В. сіно́лага сіно́лагаў
Т. сіно́лагам сіно́лагамі
М. сіно́лагу сіно́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіно́лаг м. сино́лог, китаи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіно́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне сіналогіі; кітаязнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітаязна́вец, ‑наўца, м.

Тое, што і сінолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітаі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па кітаістыцы, краязнаўству; сінолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сино́лог сіно́лаг, -га м., кітаі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)