сіно́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіно́дскі сіно́дская сіно́дскае сіно́дскія
Р. сіно́дскага сіно́дскай
сіно́дскае		 сіно́дскага сіно́дскіх
Д. сіно́дскаму сіно́дскай сіно́дскаму сіно́дскім
В. сіно́дскі (неадуш.)
сіно́дскага (адуш.)		 сіно́дскую сіно́дскае сіно́дскія (неадуш.)
сіно́дскіх (адуш.)
Т. сіно́дскім сіно́дскай
сіно́дскаю		 сіно́дскім сіно́дскімі
М. сіно́дскім сіно́дскай сіно́дскім сіно́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіно́дскі церк. синода́льный, сино́дский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіно́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінода. Сінодская бібліятэка. □ Тут пераважна былі кніжачкі, выданыя рознымі камітэтамі і гурткамі цвярозасці, або сінодскія выданні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіно́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшы калегіяльны орган кіравання Рускай праваслаўнай царквы ў перыяд паміж Архірэйскімі саборамі, а таксама дарадчы орган пры патрыярху.

|| прым. сіно́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

синода́льный сіно́дскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сино́дский церк. сіно́дскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)