сінеро́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сінеро́д
Р. сінеро́ду
Д. сінеро́ду
В. сінеро́д
Т. сінеро́дам
М. сінеро́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сінеро́д, -ду м., хим. синеро́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сінеро́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Тое, што і цыян.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінеро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінероду; змяшчае ў сабе сінерод; цыяністы. Сінеродныя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

синеро́д хим. сінеро́д, -ду м., цыя́н, род. цыя́ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)