сіне́левы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіне́левы сіне́левая сіне́левае сіне́левыя
Р. сіне́левага сіне́левай
сіне́левае		 сіне́левага сіне́левых
Д. сіне́леваму сіне́левай сіне́леваму сіне́левым
В. сіне́левы (неадуш.)
сіне́левага (адуш.)		 сіне́левую сіне́левае сіне́левыя (неадуш.)
сіне́левых (адуш.)
Т. сіне́левым сіне́левай
сіне́леваю		 сіне́левым сіне́левымі
М. сіне́левым сіне́левай сіне́левым сіне́левых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіне́левы сине́левый, сине́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіне́левы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сінельны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сине́льный сіне́льны, сіне́левы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сине́левый сіне́левы, сіне́льны; см. сине́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)