сінапты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінапты́чны |
сінапты́чная |
сінапты́чнае |
сінапты́чныя |
| Р. |
сінапты́чнага |
сінапты́чнай
сінапты́чнае |
сінапты́чнага |
сінапты́чных |
| Д. |
сінапты́чнаму |
сінапты́чнай |
сінапты́чнаму |
сінапты́чным |
| В. |
сінапты́чны (неадуш.)
сінапты́чнага (адуш.) |
сінапты́чную |
сінапты́чнае |
сінапты́чныя (неадуш.)
сінапты́чных (адуш.) |
| Т. |
сінапты́чным |
сінапты́чнай
сінапты́чнаю |
сінапты́чным |
сінапты́чнымі |
| М. |
сінапты́чным |
сінапты́чнай |
сінапты́чным |
сінапты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сінапты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сіноптыкі; звязаны з высвятленнем метэаралагічных умоў, стану надвор’я. Сінаптычны цэнтр. Сінаптычныя даныя. □ Звесткі аб прыродных з’явах перадаюцца.. ўмоўным сінаптычным кодам. «Беларусь».
•••
Сінаптычная карта гл. карта.
[Ад грэч. synoptikos — здольны ўсё акінуць вокам, агледзець.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)