сіна́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіна́п
Р. сіна́пу
Д. сіна́пу
В. сіна́п
Т. сіна́пам
М. сіна́пе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіна́п, -пу м., сад. сина́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіна́п, ‑у, м.

1. Сорт крымскай яблыні.

2. Плод гэтай яблыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сары́-сіна́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сары́-сіна́п
Р. сары́-сіна́па
Д. сары́-сіна́пу
В. сары́-сіна́п
Т. сары́-сіна́пам
М. сары́-сіна́пе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сина́п сад. сіна́п, -пу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)