сімфані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сімфані́ст |
сімфані́сты |
| Р. |
сімфані́ста |
сімфані́стаў |
| Д. |
сімфані́сту |
сімфані́стам |
| В. |
сімфані́ста |
сімфані́стаў |
| Т. |
сімфані́стам |
сімфані́стамі |
| М. |
сімфані́сце |
сімфані́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сімфані́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Кампазітар, які стварае сімфанічныя творы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
симфони́ст сімфані́ст, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)