сімвалі́чны, -ая, -ае.

1. гл. сімвал, сімволіка.

2. Які мае скрыты сэнс, які наводзіць на асацыяцыі (у 2 знач.).

Лёс героя с.

С. сэнс назвы рамана.

3. Пра пла́ты, сумы: мізэрна малы.

Аплата за паслугі — чыста сімвалічная.

С. ўзнос.

|| наз. сімвалі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімвалі́чны символи́ческий, символи́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сімвалі́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сімвалі́чны сімвалі́чная сімвалі́чнае сімвалі́чныя
Р. сімвалі́чнага сімвалі́чнай
сімвалі́чнае		 сімвалі́чнага сімвалі́чных
Д. сімвалі́чнаму сімвалі́чнай сімвалі́чнаму сімвалі́чным
В. сімвалі́чны (неадуш.)
сімвалі́чнага (адуш.)		 сімвалі́чную сімвалі́чнае сімвалі́чныя (неадуш.)
сімвалі́чных (адуш.)
Т. сімвалі́чным сімвалі́чнай
сімвалі́чнаю		 сімвалі́чным сімвалі́чнымі
М. сімвалі́чным сімвалі́чнай сімвалі́чным сімвалі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сімвалі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сімвалі́чны сімвалі́чная сімвалі́чнае сімвалі́чныя
Р. сімвалі́чнага сімвалі́чнай
сімвалі́чнае		 сімвалі́чнага сімвалі́чных
Д. сімвалі́чнаму сімвалі́чнай сімвалі́чнаму сімвалі́чным
В. сімвалі́чны (неадуш.)
сімвалі́чнага (адуш.)		 сімвалі́чную сімвалі́чнае сімвалі́чныя (неадуш.)
сімвалі́чных (адуш.)
Т. сімвалі́чным сімвалі́чнай
сімвалі́чнаю		 сімвалі́чным сімвалі́чнымі
М. сімвалі́чным сімвалі́чнай сімвалі́чным сімвалі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сімвалі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе сімвал; сімвалізуе што‑н. Сімвалічны знак. Сімвалічны вобраз. □ Ужо сам загаловак «Новае рэчышча» сімвалічны. Гіст. бел. сав. літ. На вокладцы кнігі М. Гамолкі «Дзень добры, школа!» намалявана амаль сімвалічная сцэна. Шкраба. // Які сведчыць пра наяўнасць сімвала ў чым‑н. Глыбокі сімвалічны сэнс набывае фінал паэмы. Івашын.

2. Умоўны. Але невялікі, хутчэй за ўсё сімвалічны ганарар у «Першай беларускай», я ўпэўнены, ніхто б не прамяняў на зарплату за якую іншую працу. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімвалі́зм, -у, м.

Кірунак у літаратуры і мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., які адлюстроўваў рэчаіснасць як ідэальную сутнасць свету ва ўмоўных і абстрактных формах.

|| прым. сімвалі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімво́ліка, -і, ДМ -ліцы, ж.

1. Сімвалічнае значэнне, што прыпісваецца чаму-н.; выражэнне ідэй, паняццяў або пачуццяў пры дапамозе ўмоўных знакаў (сімвалаў).

С. лічбаў.

С. колераў.

2. зб. Сукупнасць якіх-н. сімвалаў.

Народная с.

|| прым. сімвалі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́мвал, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што служыць умоўным знакам якога-н. паняцця, з’явы, ідэі; мастацкі вобраз, які перадае якую-н. думку, перажыванне.

Жалейка — с. беларускай паэзіі.

Голуб — с. міру.

2. Прынятае ў навуцы ўмоўнае абазначэнне якой-н. адзінкі, велічыні.

Сімвалы хімічных элементаў.

○

Сімвал веры — кароткі выклад асноўных догматаў хрысціянскай рэлігіі.

|| прым. сімвалі́чны, -ая, -ае і сі́мвальны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Сімвалічнае адлюстраванне.

Сімвальная інфармацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зна́кава-сімвалі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́кава-сімвалі́чны зна́кава-сімвалі́чная зна́кава-сімвалі́чнае зна́кава-сімвалі́чныя
Р. зна́кава-сімвалі́чнага зна́кава-сімвалі́чнай
зна́кава-сімвалі́чнае		 зна́кава-сімвалі́чнага зна́кава-сімвалі́чных
Д. зна́кава-сімвалі́чнаму зна́кава-сімвалі́чнай зна́кава-сімвалі́чнаму зна́кава-сімвалі́чным
В. зна́кава-сімвалі́чны (неадуш.)
зна́кава-сімвалі́чнага (адуш.)		 зна́кава-сімвалі́чную зна́кава-сімвалі́чнае зна́кава-сімвалі́чныя (неадуш.)
зна́кава-сімвалі́чных (адуш.)
Т. зна́кава-сімвалі́чным зна́кава-сімвалі́чнай
зна́кава-сімвалі́чнаю		 зна́кава-сімвалі́чным зна́кава-сімвалі́чнымі
М. зна́кава-сімвалі́чным зна́кава-сімвалі́чнай зна́кава-сімвалі́чным зна́кава-сімвалі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метафары́чна-сімвалі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. метафары́чна-сімвалі́чны метафары́чна-сімвалі́чная метафары́чна-сімвалі́чнае метафары́чна-сімвалі́чныя
Р. метафары́чна-сімвалі́чнага метафары́чна-сімвалі́чнай
метафары́чна-сімвалі́чнае		 метафары́чна-сімвалі́чнага метафары́чна-сімвалі́чных
Д. метафары́чна-сімвалі́чнаму метафары́чна-сімвалі́чнай метафары́чна-сімвалі́чнаму метафары́чна-сімвалі́чным
В. метафары́чна-сімвалі́чны (неадуш.)
метафары́чна-сімвалі́чнага (адуш.)		 метафары́чна-сімвалі́чную метафары́чна-сімвалі́чнае метафары́чна-сімвалі́чныя (неадуш.)
метафары́чна-сімвалі́чных (адуш.)
Т. метафары́чна-сімвалі́чным метафары́чна-сімвалі́чнай
метафары́чна-сімвалі́чнаю		 метафары́чна-сімвалі́чным метафары́чна-сімвалі́чнымі
М. метафары́чна-сімвалі́чным метафары́чна-сімвалі́чнай метафары́чна-сімвалі́чным метафары́чна-сімвалі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)