сіліка́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіліка́тавы сіліка́тавая сіліка́тавае сіліка́тавыя
Р. сіліка́тавага сіліка́тавай
сіліка́тавае		 сіліка́тавага сіліка́тавых
Д. сіліка́таваму сіліка́тавай сіліка́таваму сіліка́тавым
В. сіліка́тавы (неадуш.)
сіліка́тавага (адуш.)		 сіліка́тавую сіліка́тавае сіліка́тавыя (неадуш.)
сіліка́тавых (адуш.)
Т. сіліка́тавым сіліка́тавай
сіліка́таваю		 сіліка́тавым сіліка́тавымі
М. сіліка́тавым сіліка́тавай сіліка́тавым сіліка́тавых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіліка́тавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сілікатны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

силика́тный сіліка́тны, сіліка́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)