сі́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сі́лачка
Р. сі́лачкі
Д. сі́лачцы
В. сі́лачку
Т. сі́лачкай
сі́лачкаю
М. сі́лачцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіла́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіла́чка сіла́чкі
Р. сіла́чкі сіла́чак
Д. сіла́чцы сіла́чкам
В. сіла́чку сіла́чак
Т. сіла́чкай
сіла́чкаю		 сіла́чкамі
М. сіла́чцы сіла́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сіла́чка ж. сила́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіла́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да сілач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіла́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек вялікай фізічнай сілы.

|| ж. сіла́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

силёнка разг. сі́лачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)