сілагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сілагі́чны сілагі́чная сілагі́чнае сілагі́чныя
Р. сілагі́чнага сілагі́чнай
сілагі́чнае		 сілагі́чнага сілагі́чных
Д. сілагі́чнаму сілагі́чнай сілагі́чнаму сілагі́чным
В. сілагі́чны (неадуш.)
сілагі́чнага (адуш.)		 сілагі́чную сілагі́чнае сілагі́чныя (неадуш.)
сілагі́чных (адуш.)
Т. сілагі́чным сілагі́чнай
сілагі́чнаю		 сілагі́чным сілагі́чнымі
М. сілагі́чным сілагі́чнай сілагі́чным сілагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сілагі́чны лог. силлоги́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сілагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны па сілагізме. Сілагічная пасылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілагі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лагічнае розумазаключэнне, у якім з двух дадзеных суджэнняў атрымліваецца трэцяе (вывад).

|| прым. сілагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

силлоги́ческий лог. сілагі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сілагісты́чны, см. сілагі́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)