сілабі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сілабі́чны |
сілабі́чная |
сілабі́чнае |
сілабі́чныя |
| Р. |
сілабі́чнага |
сілабі́чнай
сілабі́чнае |
сілабі́чнага |
сілабі́чных |
| Д. |
сілабі́чнаму |
сілабі́чнай |
сілабі́чнаму |
сілабі́чным |
| В. |
сілабі́чны (неадуш.)
сілабі́чнага (адуш.) |
сілабі́чную |
сілабі́чнае |
сілабі́чныя (неадуш.)
сілабі́чных (адуш.) |
| Т. |
сілабі́чным |
сілабі́чнай
сілабі́чнаю |
сілабі́чным |
сілабі́чнымі |
| М. |
сілабі́чным |
сілабі́чнай |
сілабі́чным |
сілабі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вершасклада́нне, -я, н.
Будова вершаванай мовы.
Сілабічнае в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вершасклада́нне, ‑я, н.
1. Сістэма будовы, склад вершаванай мовы. Сілабічнае вершаскладанне. □ Сваёй літаратурнай дзейнасцю Купала і Колас унеслі многа новага ў беларускае вершаскладанне.
2. Складанне вершаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)