сідэры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сідэры́чны сідэры́чная сідэры́чнае сідэры́чныя
Р. сідэры́чнага сідэры́чнай
сідэры́чнае		 сідэры́чнага сідэры́чных
Д. сідэры́чнаму сідэры́чнай сідэры́чнаму сідэры́чным
В. сідэры́чны (неадуш.)
сідэры́чнага (адуш.)		 сідэры́чную сідэры́чнае сідэры́чныя (неадуш.)
сідэры́чных (адуш.)
Т. сідэры́чным сідэры́чнай
сідэры́чнаю		 сідэры́чным сідэры́чнымі
М. сідэры́чным сідэры́чнай сідэры́чным сідэры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сідэры́чны астр. сидери́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сідэры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразах: сідэрычны год — тое, што і зорны год (гл. год); сідэрычны месяц — прамежак часу, за які Месяц робіць свой бачны шлях па нябеснай сферы адносна зорак; зорны месяц; сідэрычны перыяд — прамежак часу, за які цела сонечнай сістэмы робіць поўны абарот вакол Сонца; зорны перыяд.

[Лац. sidus, sideris — зорка, нябеснае свяціла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сидери́ческий астр. сідэры́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)