сідэра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сідэра́цыя
Р. сідэра́цыі
Д. сідэра́цыі
В. сідэра́цыю
Т. сідэра́цыяй
сідэра́цыяю
М. сідэра́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сідэра́цыя ж., с.-х. сидера́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сідэра́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Заворванне зялёнай масы бабовых раслін для павышэння ўрадлівасці глебы.

2. Арганічнае зялёнае ўгнаенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сидера́ция с.-х. сідэра́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сідэра́т, ‑у, М ‑раце м.

Спец. Тое, што і сідэрацыя (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)