сі́дравы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сі́дравы |
сі́дравая |
сі́дравае |
сі́дравыя |
| Р. |
сі́дравага |
сі́дравай сі́дравае |
сі́дравага |
сі́дравых |
| Д. |
сі́драваму |
сі́дравай |
сі́драваму |
сі́дравым |
| В. |
сі́дравы (неадуш.) сі́дравага (адуш.) |
сі́дравую |
сі́дравае |
сі́дравыя (неадуш.) сі́дравых (адуш.) |
| Т. |
сі́дравым |
сі́дравай сі́драваю |
сі́дравым |
сі́дравымі |
| М. |
сі́дравым |
сі́дравай |
сі́дравым |
сі́дравых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сі́дравы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сідру, з’яўляецца сідрам. Сідравы напітак. // Які ідзе на прыгатаванне сідру. Сідравыя гатункі яблыкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сідр, -у, м.
Слабае віно, якое атрымліваецца ў выніку браджэння яблычнага соку.
|| прым. сі́дравы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)