сі́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сі́г сі́гі
Р. сі́га сі́гаў
Д. сі́гу сі́гам
В. сі́га сі́гаў
Т. сі́гам сі́гамі
М. сі́гу сі́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сігало́ў, ‑лова, м.

1. Рыба сямейства ласасёвых; разнавіднасць звычайнага сіга, волхаўскі сіг.

2. Час, калі сігі лепш ловяцца і бываюць большымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)