сігало́ў

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сігало́ў сігало́вы
Р. сігало́ва сігало́ваў
Д. сігало́ву сігало́вам
В. сігало́ва сігало́ваў
Т. сігало́вам сігало́вамі
М. сігало́ве сігало́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сігало́ў, -ло́ва м., зоол. сиголо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сігало́ў, ‑лова, м.

1. Рыба сямейства ласасёвых; разнавіднасць звычайнага сіга, волхаўскі сіг.

2. Час, калі сігі лепш ловяцца і бываюць большымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сиголо́в зоол., в разн. знач. сігало́ў, -ло́ва м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)