Сіві́ць ‘паступова сівець’ (Нас.), укр. сі́вити ‘тс’. Да сівы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

засіві́ць, -сіўлю́, -сіві́ш, -сіві́ць; -сіўлены; зак., што (разм.).

Забяліць, заправіць невялікай колькасцю малака.

З. крупнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засіві́ць, ‑сіўлю, ‑сівіш, ‑сівіць; зак., што.

Разм. Забяліць, заправіць невялікай колькасцю малака. Засівіць крупнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прысіві́ць ’забяліць малаком’ (узд., Жд. 3; полац., Нар. лекс.). Да сіві́ць, сівы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)