сібіра́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сібіра́цкі сібіра́цкая сібіра́цкае сібіра́цкія
Р. сібіра́цкага сібіра́цкай
сібіра́цкае		 сібіра́цкага сібіра́цкіх
Д. сібіра́цкаму сібіра́цкай сібіра́цкаму сібіра́цкім
В. сібіра́цкі
сібіра́цкага		 сібіра́цкую сібіра́цкае сібіра́цкія
Т. сібіра́цкім сібіра́цкай
сібіра́цкаю		 сібіра́цкім сібіра́цкімі
М. сібіра́цкім сібіра́цкай сібіра́цкім сібіра́цкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сібіра́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Жыхар або ўраджэнец Сібіры.

|| ж. сібіра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. сібіра́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)