сёрбнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. гл. сёрбаць.

2. Тое, што і сербануць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сё́рбнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сё́рбну сё́рбнем
2-я ас. сё́рбнеш сё́рбнеце
3-я ас. сё́рбне сё́рбнуць
Прошлы час
м. сё́рбнуў сё́рбнулі
ж. сё́рбнула
н. сё́рбнула
Загадны лад
2-я ас. сё́рбні сё́рбніце
Дзеепрыслоўе
прош. час сё́рбнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сёрбнуць сов. и однокр., см. сербану́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сёрбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Тое, што і сербануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сёрбаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап.

1. Есці вадкую страву або піць, прысмоктваючы.

С. зацірку.

2. Піць невялікімі глыткамі час ад часу.

Гаворачы, госць з апетытам сёрбаў кампот.

|| зак. вы́сербаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| аднакр. сербану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і сёрбнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).

|| наз. сёрбанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)